Απόσπασμα: Εύχομαι χαρούμενη την 4η Ιουλίου, κατά την οποία οι άνθρωποι στις ΗΠΑ γιορτάζουν την ανεξαρτησία τους ως έθνος. Πολλές χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν και αυτές την δική τους Ημέρα Ανεξαρτησίας και την γιορτάζουν. Στις ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια αυτής της γιορτής, γίνονται διάφοροι εορτασμοί, με πυροτεχνήματα, πικνίκ και παρελάσεις.

Οι περισσότεροι εορτασμοί γίνονται σε εξωτερικούς χώρους, είτε σε αυλές και πάρκα είτε στους δρόμους της πόλης. Το κύριο ζήτημα που απασχολεί τους ανθρώπους αυτήν την γιορτινή ημέρα είναι το μετεωρολογικό δελτίο που παρακολουθούν είτε από την τηλεόραση είτε από το ραδιόφωνο ή το διαδίκτυο. Η μεγαλύτερη ανησυχία τους είναι εάν θα κάνει υπερβολική η ζέστη, αν θα βρέχει ή αν θα έχει θύελλα που πιθανώς θα ματαιώσει τις υπαίθριες δραστηριότητές τους. Μεγάλο μέρος της προετοιμασίας των εορτασμών βρίσκεται σε ετοιμότητα για πιθανή κακοκαιρία. Σ’ ορισμένες μάλιστα περιοχές, υπάρχει ακόμα και ο φόβος για ανεμοστρόβιλους και καταιγίδες που είναι δυνατό να απειλήσουν τους εορτασμούς. Είναι χαρακτηριστικό στη ζωή των ανθρώπων η ανησυχία για το μέλλον ή για πράγματα που θα μπορούσαν να συμβούν.

Πώς η ανησυχία προκαλεί στρες;

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον μεταξύ των γιατρών, των ερευνητών και των ψυχολόγων σχετικά με τις επιδράσεις του άγχους στην υγεία. Η ανησυχία είναι μια από τις αιτίες του άγχους που μπορεί και αυτό με τη σειρά του να δημιουργήσει ασθένειες. Είναι ενδιαφέρον ότι η λέξη “ανησυχία” (worry) προέρχεται από τα παλιά αγγλική λέξη που σημαίνει “πνίγομαι” ή “στραγγαλίζομαι”. Αν σκεφτούμε λοιπόν την αρχική έννοια της λέξης “ανησυχία”, διαπιστώνουμε ότι με ακρίβεια περιγράφει το τι μας προκαλεί, η ανησυχία.

Όταν πνιγόμαστε ή στραγγαλιζόμαστε, δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε. Η δίοδος του αέρα διακόπτεται και αγωνιζόμαστε για την ζωή μας αν και δεν μπορούμε να συσχετίσουμε τον πνιγμό με την ανησυχία. Όμως αν το σκεφτούμε, όταν ανησυχούμε, στην πραγματικότητα αποκόβουμε την πνοή της ζωής μας. Μπορεί να μην βλέπουμε αμέσως σημεία σωματικής δυσφορίας, αλλά αργά και με την πάροδο του χρόνου, το σώμα μας παρουσιάζει κάποιας μορφής κατάπτωση. Το άγχος έχει σαν συνέπεια να εκλύονται ορμόνες οι οποίες προορίζονταν για την προσπάθεια διαφυγής μας από τον κίνδυνο. Τότε είτε τρέχουμε για να αποφύγουμε κάτι δυσάρεστο, είτε μαχόμαστε. Ο οργανισμός παράγει ορμόνες που δίνουν μεγάλη ώθηση στην μυϊκή δύναμη των χεριών ή των ποδιών μας, ώστε να τρέξουμε ή να πολεμήσουμε. Αλλά όταν νιώθουμε άγχος χωρίς να υπάρχει ανάγκη να τρέξουμε ή να παλέψουμε, αυτές οι ορμόνες εξακολουθούν να παράγονται και κυκλοφορούν μέσα στο αίμα μας. Η περίσσεια αυτών των ορμονών, λένε οι γιατροί, έχει ως αποτέλεσμα να προκαλείται μακροχρόνια βλάβη σε διάφορα μέρη του σώματος. Παρόλο που δεν αισθανόμαστε να πνιγόμαστε ή να στραγγαλιζόμαστε, αδιαμφισβήτητα με την πάροδο του χρόνου μας προκαλούνται σωματικές ασθένειες.

Οι γιατροί και οι ψυχολόγοι έχουν σήμερα επικεντρώσει την προσοχή τους στην παροχή βοήθειας στους ανθρώπους, προς την κατεύθυνση του να αποφεύγουν την ανησυχία, ως ένα μέσο για την καλυτέρευση της υγείας τους, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Μερικές από τις έρευνες δείχνουν ότι η ανησυχία είναι μια κατάσταση που βασικά προέρχεται από φόβο. Έγινε μια επιστημονική μελέτη σχετικά με τo άγχος, στην οποία αναλύθηκαν τα είδη της αγωνίας που μπορεί να έχουν οι άνθρωποι.

Περισσότερο από το ένα τρίτο των λόγων για τους οποίους ανησυχούν οι άνθρωποι αφορά πράγματα που δεν συμβαίνουν ποτέ. Το επόμενο ένα τρίτο της ανησυχίας αφορά πράγματα που συνέβησαν στο παρελθόν και δεν μπορούν πλέον τίποτα να αλλάξουν και το υπόλοιπο ένα τρίτο της ανησυχίας είναι για πράγματα που αφορούν άλλους ανθρώπους και δεν είναι δική τους υπόθεση. Ακόμα έχουν να κάνουν με ασθένειες είτε που πραγματικά έχουν ή που φαντάζονται ότι έχουν και ένα ελάχιστο ποσοστό ανησυχίας είναι για πράγματα για τα οποία πραγματικά θα έπρεπε να προβληματιζόμαστε.

Σκεφτείτε πόσο συχνά ανησυχούμε πολύ για πράγματα που δεν θα μας συμβούν ποτέ. Για παράδειγμα, αναλογιστείτε πόσες φορές τα τελευταία χρόνια τα μετεωρολογικά δελτία προέβλεπαν έντονες βροχές και καταιγίδες που απειλούσαν να ακυρώσουν τα σχέδια για τους εορτασμούς της 4ης Ιουλίου και τελικά η μέρα ήταν ηλιόλουστη και όμορφη. Το μυαλό μας συχνά προβάλλει γεγονότα για το μέλλον που μας κάνουν να ανησυχούμε και μερικοί άνθρωποι φτάνουν να αρρωσταίνουν από την αγωνία τους για κάποια πιθανή επικείμενη καταστροφή. Μπορεί να σκέφτονται μέρα και νύχτα γι’ αυτό που θεωρούν ως απειλή και μπορεί να μιλάνε ασταμάτητα γι’ αυτό, με άλλους. Μερικοί άνθρωποι μπορεί ακόμα να χάνουν και τον ύπνο τους για ένα γεγονός που δεν θα συμβεί ποτέ.. Το αποτέλεσμα είναι ότι για όλες εκείνες τις ημέρες και εβδομάδες που πέρασαν σκεπτόμενοι το δυσάρεστο θέμα του μέλλοντος, έχαναν πολύτιμο χρόνο από την ζωή τους. Ήταν σαν να πνίγονται μέσα στους φόβους τους. Η ποιότητα της ζωής τους μειώνεται λόγω της ανησυχίας.

Πώς να αποφεύγετε την ανησυχία

Την επόμενη φορά που μπορεί να αρχίσουμε να ανησυχούμε, μπορούμε να εξετάσουμε αν αξίζει τον χρόνο της πολύτιμης ζωής μας, να εμπλεκόμαστε σε σκέψεις για πράγματα που μπορεί κάποτε να συμβούν ή μπορεί και να μην συμβούν ποτέ. Αν πιθανολογούμε ότι μπορεί να υπάρξει κάποιος κίνδυνος, αντί να ανησυχούμε, θα πρέπει να κάνουμε συγκεκριμένα σχέδια για να αποτρέψουμε αυτή την απειλή. Δεν χρειάζεται οτιδήποτε κάνουμε, να συνοδεύεται από ανησυχία. Η λήψη μέτρων είναι χρήσιμη, όμως η ανησυχία είναι άχρηστη. Κάνουμε το καλύτερο δυνατό και στη συνέχεια διαθέτουμε τον υπόλοιπο χρόνο μας, σε κάτι που θα είναι επωφελές για άλλους ανθρώπους ή για εμάς. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να εξαλείψουμε το ένα τρίτο των ανησυχιών μας.

Μια ακόμη αιτία ανησυχίας είναι γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν και τα οποία δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Ίσως να είναι αλήθεια ότι ορισμένα που συνέβησαν στο παρελθόν δεν άρεσαν σε εμάς ή και σε άλλους ανθρώπους. Όμως μόλις ένα γεγονός περάσει, δεν ωφελεί κανέναν να ανησυχεί γι’ αυτό. Ό,τι έγινε, έγινε. Ανησυχώντας τίποτα δεν θα αλλάξει, αντίθετα η αγωνία μπορεί να μας αρρωστήσει. Έτσι, υποφέρουμε διπλά για τα γεγονότα του παρελθόντος. Υποφέραμε μια φορά για μια κατάσταση που δεν μας άρεσε αλλά υποφέρουμε συγχρόνως για κάτι που μας κάνει να ξαναζούμε αυτή την κατάσταση ξανά και ξανά μέσα στο μυαλό μας. Είναι σαν να ξαναπαίζουμε κάποια κακιά ταινία ξανά και ξανά, σαν η μια φορά να μην μας ήταν αρκετή;

Μάθετε από το παρελθόν αλλά μην ανησυχείτε γι’ αυτό

Η αξία του να σκεφτόμαστε το παρελθόν είναι μόνο για να διδαχθούμε απ’ αυτό, και να προσπαθήσουμε να μην επαναλάβουμε τα λάθη μας. Ανησυχώντας γι’ αυτό τίποτα πια δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Η ανησυχία δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να μας κάνει να αποφύγουμε τα ίδια λάθη και στο μέλλον. Πρέπει να πάρουμε ένα μάθημα από το παρελθόν και να πάρουμε την απόφαση να δρούμε καλύτερα στο μέλλον. Αν μπορούσαμε να ξεχάσουμε το παρελθόν, θα μπορούσαμε να εξαλείψουμε ένα άλλο μεγάλο μέρος από τις ανησυχίες μας.

Ανησυχώντας για ασθένειες

Πολλοί άνθρωποι ανησυχούν για αρρώστιες και υπάρχουν δύο αιτίες γι’ αυτό. Η πρώτη αιτία είναι ότι ανησυχούμε για κάποιες ασθένειες που ήδη έχουμε. Τότε όμως, αντί να ανησυχούμε θα πρέπει να φροντίσουμε να πάρουμε μέτρα ώστε να κάνουμε κάτι για την ασθένειά μας. Είτε πρέπει να αναζητήσουμε ιατρική βοήθεια ή να κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε ότι θα μας ανακουφίσει. Η ανησυχία δεν πρόκειται να μας θεραπεύσει. Αντιθέτως, η ανησυχία μπορεί να επιβαρύνει την κατάσταση της υγείας μας, προσθέτοντας και τις συνέπειες του άγχους μας.

Η δεύτερη αιτία είναι ανησυχία για ασθένειες που δεν έχουμε. Πολλοί άνθρωποι διαβάζουν άρθρα για αρρώστιες και τη στιγμή που τελειώνει η ανάγνωση ήδη αισθάνονται ότι έχουν αυτήν ακριβώς την ασθένεια. Εάν έχουμε την ασθένεια, τότε να αναζητήσουμε ιατρική βοήθεια. Αλλά αν δεν την έχουμε, γιατί θα πρέπει να ζούμε ανησυχώντας μήπως και την εκδηλώσουμε; Το μόνο που κάνουμε είναι να αρρωσταίνουμε τον εαυτό μας ενώ είμαστε πολύ καλά.

Υπάρχουν πολλές ασθένειες οι οποίες είναι κολλητικές. Και γι’ αυτές γιατί να ανησυχούμε; Σίγουρα θα πρέπει να λαμβάνουμε μέτρα για να αποτρέψουμε το να κολλήσουμε, αποφεύγοντας την επαφή μας με άτομα που έχουν αυτές τις ασθένειες και ακόμα ακολουθώντας έναν προληπτικό υγιεινό τρόπο ζωής. Αυτά είναι θετικά βήματα. .Από κει και πέρα κάθε ανησυχία είναι περιττή.

Η ανησυχία από μόνη της δεν αποτελεί πρόληψη για να μην αρρωστήσουμε και δεν θα μας θεραπεύσει σε περίπτωση που αρρωστήσουμε. Αν πάψουμε να ανησυχούμε για την υγεία μας, θα δούμε τον εαυτό μας πολύ πιο υγιή.

Πάρτε μέτρα χωρίς να προσθέτετε άγχος στην ζωή σας

Όταν έχουμε ήδη εξαλείψει τις άσκοπες αιτίες ανησυχίας, διαπιστώνουμε ότι παραμένει μόνο ένα μικρό ποσοστό από πράγματα που είναι σημαντικά για να ανησυχήσουμε. Αυτά μπορεί να είναι οικονομικά προβλήματα, αντικειμενικά προβλήματα υγείας, προβλήματα εργασίας, προβλήματα σχέσεων και ακόμα οικογενειακά μας προβλήματα. Όμως και σ’ αυτές τις περιπτώσεις η ανησυχία δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματά μας. Αντ’ αυτού, πρέπει να λάβουμε ουσιαστικά μέτρα για να τα λύσουμε αλλά στην διαδικασία λήψης αυτών των μέτρων, δεν πρέπει να ανησυχούμε, καθώς η ανησυχία δεν προσφέρει τίποτα για τη λύση τους. Θα πρέπει να αναλαμβάνουμε κάθε απαραίτητη δράση, χωρίς να προσθέτουμε άγχος στη ζωή μας.

Σκεπτόμενοι το αρχικό νόημα της ανησυχίας ως “πνίξιμο” των αναπνοών της ζωής μας, αυτό μπορεί να μας ωφελήσει ως μια υπενθύμιση για να σταματήσουμε να ανησυχούμε. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε την κάθε περίσταση και στη συνέχεια να αφήνουμε τα υπόλοιπα στον Θεό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να κάνουμε την καλύτερη δυνατή χρήση της κάθε μιας αναπνοής μας στην ζωή. Τότε θα δούμε ότι η ζωή μας βρίσκεται περισσότερο κάτω από τον έλεγχό μας. Όταν αποκτήσουμε τον έλεγχο της ζωής μας και πάψουμε να ανησυχούμε, θα έχουμε περισσότερο χρόνο να αφιερώσουμε στο να κάνουμε τα βήματα προς την επίτευξη των αληθινών στόχων της ζωής. Θα έχουμε καλύτερους διαλογισμούς, ομορφότερες στιγμές με τους αγαπημένους μας και περισσότερη ειρήνη στην ζωή μας.

Έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να ανακηρύξετε την ανεξαρτησία, από την ανησυχία, είναι να εμπιστευτείτε το Θεό. Μερικές φορές στην ζωή περνάμε από καλές εποχές και άλλες φορές από δυσκολίες. Όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά για εμάς πιστεύουμε στον Θεό. Ωστόσο όταν παρά τις καλύτερες προσπάθειές μας και την καλοσύνη στην καρδιά, περνάμε δύσκολους καιρούς, τότε αναρωτιόμαστε αν υπάρχει Θεός.

Όλοι στη ζωή μας, μπορούμε να αναλογιστούμε στιγμές που ανησυχούσαμε γιατί τα πράγματα δεν μας πήγαιναν καλά. Αρχίζαμε να αμφισβητούμε το Θεό και το κατά πόσο τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη έκβαση. Ωστόσο, αργότερα καταλάβαμε ότι τελικά όλα διαμορφώθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Αυτό που έμοιαζε να είναι αντιξοότητα στην πραγματικότητα ήταν μια ευλογία, γιατί τα πράγματα στο τέλος εξελίχθηκαν καλύτερα από ό,τι θα μπορούσαμε να τα είχαμε εμείς οι ίδιοι σχεδιάσει.

Συνειδητοποιούμε ότι ο Θεός είναι πάντα μαζί μας και μας επιτηρεί. Μερικές φορές δεν μπορούμε να το δούμε αμέσως, αλλά την κατάλληλη στιγμή διαπιστώνουμε ότι η σοφία του Θεού προέβλεψε το καλύτερο για εμάς.

Αυτή την 4η Ιουλίου, ανακηρύξτε την ανεξαρτησία σας από ανησυχίες, μέσω του διαλογισμού

Ένας τρόπος να αναπτυχθεί η εμπιστοσύνη μας στον Θεό είναι να κάνουμε διαλογισμό. Όταν διαλογιζόμαστε και εσωστρεφόμαστε, ανακαλύπτουμε τον Θεό μέσα μας. Τότε, δεν υπάρχουν πλέον αμφιβολίες για το αν υπάρχει ο Θεός ή όχι. Φτάνουμε να δούμε τον Θεό και όλα τα θαυμαστά που υπάρχουν Εσωτερικά. Με αυτή την επίγνωση, δεν αμφισβητούμε πλέον την σοφία του Θεού. Βλέπουμε το Χέρι του Θεού σε όλα τα πράγματα και γνωρίζουμε πως ό,τι συμβαίνει είναι το καλύτερο για εμάς.

Έτσι λοιπόν, καθώς γιορτάζουμε αυτήν την 4η Ιουλίου, ας ανακηρύξουμε και εμείς την ανεξαρτησία μας από τις ανησυχίες, εμπιστευόμενοι τον Θεό σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Μπορούμε αυτό να το επιτύχουμε με τον διαλογισμό μας, οπότε θα βιώσουμε από προσωπική μας εμπειρία, την παρουσία του Θεού στις ζωές μας.